Morgen is het in Deventer weer boekenmarkt, voor mij een ware feestdag. Kilometers aan kramen met boeken, boeken en nog eens boeken. Op die dag ga ik los en koop ik alles wat ik interessant, mooi of leuk vind. Dat heeft natuurlijk niets met noodzaak te maken. Hoewel het blijkbaar ernstig uit de mode is, staat er in onze huiskamer een grote boekenkast. En ook de studeerkamer van partnerlief en die van mijzelf zijn rijkelijk voorzien van planken en kasten met leesvoer.
Ja, ik ben redelijk leesverslaafd. Meestal lees ik naast een werk dat serieuze concentratie vergt ook nog een roman waar ik moeiteloos in wegglijdt en die de wereld om me heen laat verdwijnen. Heb ik een boek uit, dan ligt er altijd een volgende titel klaar. En in feite ligt er een behoorlijke stapel ongelezen op me te ‘wachten’. Soms bezorgen die ongelezen aankopen mij een onrust opwekkend schuldgevoel. Alsof ze mij ter verantwoording roepen: ‘Waarom iets nieuws kopen als je ons nog niet heb gelezen?’ Maar op veel andere momenten kan ik zielsgelukkig naar die stapel kijken en me verheugen op wat me allemaal nog te wachten staat.
Morgenavond is die stapel, dat weet ik zeker, behoorlijk gegroeid. Want ook die nieuwe tweedehandsjes zijn voorlopig nog niet aan de beurt. En die rare tegenstrijdige gevoelens zullen er altijd een beetje omheen hangen.
Herken je dit euvel of vind je het volslagen onzin?