mooi mens, lieve vriend
ik zie het, ik hoor je
ik voel je worsteling
dat zieke, zwakke lijf
dat zo snel, zo kwetsbaar

terwijl je geest zo graag
nieuwsgierig door het leven
wandelt, de regen ruikt
voorbijgangers spreekt
elke zonnestraal omarmt

terwijl je tranen
sporen van pijn en illusies
uit je ogen wissen
mag je je geborgen weten
in de harten van zovelen

want wie je bent
waar jij voor staat
is pas werkelijk verdwenen
als ook je allerlaatste vriend
jouw liefde is vergeten