het is één voor acht

ik kijk naar beelden van stil geluid
omringd door al die mensen
trompetklanken dwingen
tot nog stiller, ik ril, geraakt
door de schoonheid
van geen-geluid en de treurnis
van dit moment
zonder te zien kijk ik naar
daar op de Dam
gedachten drijven tussen
de waanzin van verspeelde levens,
de waan van mijn dag
en de verwarring van vragen
nee, ik zal het niet vergeten, maar
wat is de kleur van vrede
terwijl het nog steeds oorlog is
ver weg, dichtbij, buiten of
diep vanbinnen
wat is de smaak van vrijheid
voor slachtoffers van machtsgeweld
dat geen oorlog heet
maar zoveel vernietigt?

het is twee over acht