drie uur ’s nachts…
de ochtend zucht onder het gewicht
van een onmogelijk lange dag
vol tegenzin, met zwaar gemoed
kruipt een uur duwend en trekkend
aan weer een minuut
die per seconde lijkt te twijfelen
over voor of achteruit
de oude klok slaat verward
‘wat in een etmaal past,’ galmt hij,
‘staat vast, een uur erbij is ongepast’