val uit de tijd en vind me terug
met mijn vriendje in de zandbak
ons eigen kleine koninkrijk
we zijn vijf, gaan samen op in prille
gevoelens en gedachten, speelse
dialogen zonder einde of gelijk
bewaren we in ons zandkasteel

een golf sleurt me door de jaren
naar een nog onbekende stad
daar deel ik mijn studentenkamer
met eindelijk-vrij en eenzaamheid
waar ik verlangen en monologen
in hopeloos verwarde zinnen
verstop in mijn geheime schriften

ik tuimel en zit in de tropische zon
blije mensen, doorleefde gezichten
gesprekken die ik niet versta, we
delen ons eten, dansen en lachen
mijn hart slaat het warme ritme
van intieme vreemden, ontroering
en geluk maken mijn rugzak lichter

ik raak de grond, ik ben weer thuis
daar waar mijn leven is gebleven
ouder en wijzer, met in mijn hart
een rugzak, schriften en een
zandkasteel speel ik trots,
met iets van spijt, tussen heimwee
en verlangen, haasje-over met de tijd