sloot mijn gordijnen
doofde het licht
kroop heel diep weg
voor leegte gezwicht
bleef daar zonder zin
voelde me klein
verlangde naar niets
wilde nergens zijn

droomde mijn angsten
viel uit de lucht
raakte de bodem
er trilde een zucht
stapte voorzichtig
mijn leven weer in
waar was ik gebleven
waar ligt mijn begin