het ramt volhardend
op het venster van mijn ziel
brandt onder de huid
doet snakken naar adem
nu beelden boekdelen schreeuwen
haar ogen weerkaatsen
mijn verbijstering
ik wil het liefst de mijne
sluiten of die van haar want
wat is het verschil
tussen ieder van ons
als geweld verscheurt
en wij zo kwetsbaar